Waarom zeggen vrouwen dat hun kind op nummer één staat en wat betekent dat voor jou?

Met haar vrouwelijke perspectief als moeder op daten en relaties, beantwoordt Mayke 🙋🏻 de volgende vraag: "Waarom zeggen vrouwen dat hun kind op één staat en wat betekent dat?"

Dit leer je

> van je kind houden gaat vanzelf, van je partner houden is een keuze
> gezonde manieren van kinderen op nummer één zetten
> ongezonde manieren van kinderen op nummer één zetten

De kinderen staan bij haar op nummer één…

"Vraag aan een aantal moeders wie er bij hen op nummer één staat en het overgrote deel van hen zal onmiddellijk zeggen: “mijn kinderen!”.

Als een vrouw moeder wordt, is haar toewijding aan haar kinderen vrijwel altijd net iets groter dan die voor haar partner. Van je kind houd je onvoorwaardelijk. Zelfs als je kind de grootste misdrijven begaat, blijf je er van houden. Altijd. Hoe verschrikkelijk je het ook vindt wat je kind heeft gedaan. Terwijl als je partner iets ergs doet, dit de liefde voor hem behoorlijk kan doen afnemen.

Van je kind houden gaat in principe vanzelf, van je partner houden is een keuze.

Een moeder heeft van nature de neiging om alles voor haar kind te doen. Dat is ook nodig, want kinderen zijn nog niet zelfstandig en overleven het niet zonder hun ouders. Een partner daarentegen, heeft haar eigenlijk helemaal niet nodig. Hij is volwassen en redt zich prima zelf, zonder vrouw. Zo bekeken is de uitspraak “mijn kind staat op nummer één” wel logisch.

Ik kan me voorstellen dat je nu denkt: En ik dan? Waar sta ik? Moet ik dan genoegen nemen met een tweede plek? Voor mij staat mijn partner wél op nummer één!

Als je een gelukkig, stabiel gezin wil vormen zal jouw relatie absoluut een prioriteit moeten zijn. Zo laat je de kinderen zien hoe een goede, liefdevolle relatie er uit ziet. Als de partnerrelatie wordt vergeten, word je uiteindelijk alleen maar ouders en niet ook geliefden.

Waar het volgens mij vooral om gaat is hoe jouw vriendin het op nummer één zetten van haar kinderen in de praktijk brengt.

Dit kan namelijk op een gezonde manier, bijvoorbeeld door:

✅ een date te annuleren omdat haar kind ziek is;
✅ rekening te houden met de slaaptijden van haar kind bij het plannen van activiteiten;
✅ te kiezen voor een restaurant of vakantiebestemming waar het ook leuk is voor de kinderen;
✅ een vrije dag te gebruiken voor 1-op-1 tijd met haar kind;
✅ iets lekkers mee te nemen uit de winkel omdat haar kind er gek op is;
✅ gespreksonderwerpen en taalgebruik aan te passen omdat de kinderen erbij zijn.

Maar het kan ook op een ongezonde manier, bijvoorbeeld door:

⛔️ geen tijd maken voor zichzelf zonder aanwezigheid van de kinderen;
⛔️ de kinderen een gezonde maaltijd voorschotelen en zelf genoegen nemen met de restjes;
⛔️ telkens nieuwe kleren te kopen voor haar kinderen en zich de laatste keer niet kunnen herinneren dat ze iets voor zichzelf heeft uitgezocht;
⛔️ de kinderen alles te laten bepalen, van wat er gegeten wordt tot de tijdsduur van bezoek;
⛔️ te verwachten dat iedereen net zo blij is met de aanwezigheid van haar kind als zijzelf.

Ik denk dat een gedeelde eerste plek het hoogst haalbare is wanneer je een relatie begint met een vrouw met kinderen.
Als jouw vriendin het tegenovergestelde doet van haar kinderen op nummer één plaatsen en al haar energie focust op jou en jullie relatie, is dat in mijn ogen niet iets om blij mee te zijn maar juist een alarmsignaal. Er klopt dan echt iets niet!

Ik kan me voorstellen dat het soms lastig is, maar het is belangrijk om de rol van haar kinderen in haar leven te accepteren en er niet jaloers op te zijn. En juist doordat jouw vriendin ook exclusieve aandacht besteed aan de ouder-kind relatie, is er voor jou extra ruimte om dingen te doen voor jezelf.” - Mayke